Rak jajników - czy nadal jest tak groźny?

Dlaczego tak słabo wykrywalny?

Rak jajnika uznawany jest za najmniej poznany ze wszystkich nowotworów. Niezwykle trudny do wykrycia w pierwszej fazie choroby, daje o sobie znać gwałtownie. Rzadko objawy raka jajnika są jednoznaczne, najczęściej przyjmują charakter nieswoisty, nie budząc żadnego niepokoju u pacjentek.  Niestety, z tego względu często nawet lekarze nie zauważają pierwszych niepokojących objawów, przez co leczenie wprowadzane jest dopiero w momencie pojawienia się silnych rzutów choroby.

W Polsce, rak jajnika jest na szóstym miejscu co do częstotliwości występowania nowotworów złośliwych u kobiet.

Objawy

Objawy pojawiają się zazwyczaj dopiero w momencie, gdy nowotwór osiąga znaczne rozmiary.

Do niepokojących objawów zaliczyć można:

• dolegliwości uciskowe w dole brzucha,
• częste zaparcia,
• wzdęcia,
• uczucie pełności w brzuchu,
• bóle w podbrzuszu,
• nerwobóle ud,
• krwawienia z dróg rodnych,
• mocno zaawansowana forma raka jajnika objawia się wyniszczeniem nowotworowym organizmu oraz charakterystycznym zaostrzeniem rysów twarzy.

Do wczesnych symptomów zalicza się bóle miednicy, zwiększenie obwodu brzucha, szybkie uczucie pełności po posiłku, zmianę częstotliwości oddawania moczu. Niestety, blisko 70% pacjentek rozpoczyna leczenie dopiero w III lub IV stadium zaawansowania klinicznego raka.

Przyczyny

Naukowcy wyróżniają dwa główne typy raka jajnika - wywodzące się z powierzchni jajnika i powstające w komórkach jajowych jajnika. Przyczyny powstawania raka jajników są ciągle nieznane. Lekarze przypuszczają, że może istnieć zależność pomiędzy częstością a liczbą owulacji w życiu kobiety. Czynnikami zwiększającymi ryzyko zachorowania są m.in. występowanie nowotworu jajnika w rodzinie, przebyte leczenie raka piersi, występowanie w rodzinie niepolipowatego raka okrężniczo-odbytniczego, zaburzenia czynności hormonalnej jajników, urodzenie pierwszego dziecka po 35 r.ż., otyłość, endometrioza.

Działania profilaktyczne

Za działania zmniejszające ryzyko zachorowania uznaje się regularne kontrole ginekologiczne, podwiązanie jajowodów, profilaktyczne wycięcie przydatków, wycięcie macicy.