Paraneoplastyczne zespoły neurologiczne (PZN)
Terminem paraneoplastycznych zespołów neurologicznych, określa się rzadką grupę zaburzeń układu nerwowego, które jedynie pośrednio związane są z wystąpieniem choroby nowotworowej.
W przypadku tego zespołu, zaburzenia ze strony neurologicznej nie są spowodowane miejscowym występowaniem guza, jego przerzutami, toksycznym oddziaływaniem podawanych leków, zaburzeniami metabolicznymi czy infekcją. Z chorobą nowotworową, paraneoplastyczny zespół neurologiczny, związany jest w inny sposób. Objawy pochodzące ze strony układu nerwowego, są wynikiem uszkodzenia jego struktur wskutek odpowiedzi immunologicznej organizmu na ekspresję w obrębie tkanki nowotworowej, antygenów onkoneuronalnych.
PZN mogą pojawić się jako powikłanie każdego nowotworu złośliwego, oprócz guzów mózgu. Najczęściej PZN występuje w drobnokomórkowym raku płuc, guzie piersi, macicy, jajnika oraz w przypadku wystąpienia chłoniaka. PZN może obejmować objawy pochodzące z każdej struktury układu nerwowego - układu obwodowego, ośrodkowego jak również z połączeń nerwowo-mięśniowych oraz z samych mięśni. PZN występuje u 1% wszystkich chorych na nowotwory, przy czym w zależności od rodzaju nowotworu, częstość ta jest różna.[1]
Piśmiennictwo
Źródło tekstu:
- [1] „Paraneoplastyczne zespoły neurologiczne (pzn)” H. Rudnicka [w:] „Podstawy onkologii klinicznej” pod red. J. Medera, Warszawa 2011 r.
