Rak podstawnokomórkowy - przyczyny, objawy, diagnoza, leczenie
Rak podstawnokomórkowy ( basalioma, BCC) jest to najczęstszy nowotwór skóry o niewielkiej miejscowej złośliwości oraz powolnym wzroście. Na ogół nie daje przerzutów. Rozwija się ze stanów przedrakowych bądź w skórze uprzednio niezmienionej. W Europie częstość występowania ocenia się na 40-80 przypadków na 10 000.
Objawy i przebieg raka podstawnokomórkowego
Częstość występowania wzrasta z wiekiem pacjenta, najczęściej u osób po 60 roku życia, przede wszystkim u mężczyzn. Wśród czynników ryzyka wymienia się jasną skórę, nasiloną ekspozycję na słońce, czynniki karcinogenne /np. arsen/, przewlekłe uszkodzenia skóry, blizny, owrzodzenia. Ponadto bierze się pod uwagę czynniki immunologiczne i genetyczne
W 85% przypadków umiejscowiony w obrębie głowy i szyi, najczęściej w obrębie skóry nosa / 30%/ Wyróżnia się 6 odmian raka podstawnokomórkowego /guzkowy, powierzchowny, barwnikowy, torbielowaty, twardzinopodobny oraz znamionowy/.
Najmniej agresywne są guzkowe i powierzchowne raki podstawno komórkowe, najbardziej oporna na leczenie jest odmiana twardzino podobna. Najczęściej występuje postać guzkowa – wtedy ma charakter niezapalnego guzka otoczonego perełkowatym wałem. Wzrost raka podstawnokomórkowego jest bardzo powolny.
Leczenie raka podstawnokomórkowego
Postępowanie lecznicze zależy od wielkości guza, jego lokalizacji oraz typu. O rozpoznaniu rozstrzyga badanie histopatologiczne. W leczeniu stosuje się usunięcie chirurgiczne, krioterapię, terapię fotodynamiczną, chemioterapię powierzchniową/ np.maść 5fluorouracylowa/ Rokowanie jest bardzo dobre.
Ponad 90% pacjentów zostaje wyleczonych, niemniej jednak konieczna jest okresowa ocena pacjenta ze względu na ryzyko rozwoju kolejnego raka podstawnokomórkowego.
Piśmiennictwo
Bibliografia:
- S.Jabłońska, S.Majewski Choroby skóry i choroby przenoszone drogą płciową, PZWL, 2005
- A.Kaszuba Z.Adamski Dermatologia Poradnik lekarza praktyka Czelej 2012
- A.Kaszuba Dermatologia szybka informacja kliniczna, Elservier Urban&Partner, 2011
Kategorie ICD:
Materiały zawarte w dziale Specjalista Radzi mają charakter informacyjny i należy je traktować jako dodatkową pomoc przy udzieleniu niezbędnej pomocy choremu oraz jako ewentualny wstęp do leczenia przez specjalistę. Redakcja nie ponosi odpowiedzialności za efekty zastosowania w praktyce informacji umieszczonych w dziale Specjalista Radzi.
