IPP a efekty leczenia raka jelita grubego
Na efekty leczenia chorób nowotworowych wpływ ma wiele czynników – zależne one są zarówno od zaawansowania schorzenia w momencie wdrożenia terapii, jak i od tego, jakie inne leki stosowane są przez pacjenta. Jedne z ostatnich badań dotyczących wpływu innych farmaceutyków na rezultaty leczenia raka jelita grubego przeprowadzono w Kanadzie – analizowano tam, jaki wpływ na skuteczność kapecytabiny w terapii nowotworów przewodu pokarmowego ma jednoczesne przyjmowanie środków z grupy inhibitorów pompy protonowej (IPP).
Absorpcja niektórych leków z przewodu pokarmowego (chociażby z żołądka) uzależniona jest od różnych czynników – wpływ na nią ma m.in. pH kwasu żołądkowego. Leki, które są stosowane m.in. u osób z chorobą wrzodową żołądka – czyli inhibitory pompy protonowej – mogą zmieniać wartość pH w żołądku, a przez to wpływać właśnie na wchłanianie różnych innych, przyjmowanych przez chorych, leków.
Powyżej opisane zależności stanowiły podstawę do przeprowadzenia badań przez uczonych z kanadyjskiego University of Alberta. Analizowali oni zależność pomiędzy stosowaniem inhibitorów pompy protonowej a efektami leczenia u chorych z rakiem jelita grubego. Pod uwagę brano dwa schematy terapeutyczne, które wykorzystywane są u pacjentów ze wspomnianym nowotworem: w przypadku pierwszego z nich podawane są kapecytabina i oksaliplatyna, w drugim schemacie widnieją zaś takie leki, jak oksaliplatyna, leukokoryna oraz 5-fluorouracyl. Uczonych najbardziej interesował schemat, w którego skład wchodziła kapecytabina – spośród wszystkich wymienionych leków to właśnie jej absorpcja jest w największym stopniu zależna od pH soku żołądkowego.
Badacze porównywali efekty terapii, które uzyskiwano u pacjentów, którym podawano chemioterapię i którzy jednocześnie stosowali inhibitory pompy protonowej, z rezultatami uzyskiwanymi u chorych, którym podawano wyłącznie środki służące leczeniu raka jelita grubego. W przypadku schematu, który nie zawierał kapecytabiny, czy to przy stosowaniu IPP, czy też nie, efekty leczenia było podobne. Inaczej było wtedy, kiedy pacjentom podawano kapecytabinę – w tym przypadku chorzy, którzy jednocześnie zażywali inhibitory pompy protonowej, mieli m.in. więcej nawrotów choroby.
Przeprowadzone analizy mogą sugerować to, aby w trakcie leczenia raka jelita grubego z wykorzystaniem chemioterapii unikać inhibitorów pompy protonowej, a jeżeli chory bezwzględnie wymaga tychże środków, to najkorzystniejsze wydaje się wdrażanie u innego terapii innymi niż kapecytabina lekami.
