Brachyterapia

Współcześnie wyróżnia się kilka metod brachyterapii w leczeniu nowotworów. 

1. Brachyterapia HDR - opiera się na użyciu izotopów promieniotwórczych o znacznej mocy dawki promieniowania, polega na czasowej, kilkuminutowej aplikacji promieniotwórczego izotopu do wnętrza guza.
2. Brachyterapia PDR - brachyterapia polega na pulsacyjnym podawaniu promieniowania - w postaci impulsów. Od brachyterapii HDR różni się czasem trwania leczenia.
3. Brachyterapia z wykorzystaniem implantów stałych. Metoda ta opiera się na pojedynczym wszczepieniu na stałe radioaktywnych ziaren w pobliżu guza. Technika ta obecnie jest w fazie badań klinicznych.

Zalety brachyterapii:

• dokładność - promieniotwórcze izotopy umieszczane są w miejscu po usuniętym guzie lub w guzie, 
• promieniowanie w minimalnym stopniu dociera do zdrowych tkanek i narządów, co pozwala na zminimalizowanie skutków ubocznych leczenia,
• komfort pacjenta w czasie leczenia i po.

Wady:

• jednorazowy zabieg z użyciem środków znieczulających lub narkozy,
• metoda ta wymaga wysokich kwalifikacji personelu.

Brachyterapia może być stosowana jako samodzielne leczenie radykalne, część skojarzonego leczenia radykalnego z chirurgią, samodzielne leczenie paliatywne, część samodzielnego leczenia paliatywnego z chirurgią oraz w postaci brachyterapii ratunkowej.