Psychoonkologia w opiece nad pacjentem
Leczenie osób dotkniętych chorobą nowotworową powinno opierać się na współpracy wieloczłonowego, interdyscyplinarnego zespołu w skład którego powinni wchodzić: lekarz, pielęgniarka, dietetyk, psycholog oraz fizjoterapeuta. Głównym zadaniem psychoonkologia w zespole terapeutycznym jest informowanie, wsparcie pacjentów oraz ich rodzin.
Psychoonkologia to interdyscyplinarny, ukierunkowany sposób podejścia, którego celem naukowe zbadanie różnorodnych psychosocjalnych aspektów dotyczących powstania, leczenia i przebiegu choroby nowotworowej u dzieci, młodzieży i dorosłych oraz zastosowanie zdobytej wiedzy w leczeniu i w opiece nad pacjentem i ich rodzinami.
Cele interwencji psychoonkologicznych:
- zmniejszenie lęku, depresji, bezsilności i braku nadziei,
- odciążenie pacjenta poprzez danie możliwości wyrażenia negatywnych uczuć, szczególnie lęku, złości i smutku,
- poprawa poczucia własnej wartości i mentalnego nastawienia do choroby nowotworowej (np. akceptacja, aktywne i świadome zmierzenie się z chorobą, odnalezienie sensu oraz poczucia wartości),
- poprawa specyficznych ograniczeń funkcjonowania, jak np. zaburzenia snu, zmęczenie, ból,
- rozwinięcie aktywnych strategii radzenia sobie z chorobą nowotworową,
- wspieranie integracji zawodowo- socjalnej,
- przekazywanie strategii samopomocy i samokontroli,
- poprawa stosunków pomiędzy pacjentem, jego partnerem, dzieckiem, rodziną (np. seksualność, komunikacja, zamiana ról),
- wypracowanie celów życiowych i perspektyw.
Każdy psycholog może prowadzić z chorym zarówno terapię indywidualną jak i grupową. W chwili obecnej tylko niewielka część pacjentów z chorobą nowotworową ma zapewnioną stałą opiekę psychoterapeutów i są to najczęściej chorzy hospitalizowani w ośrodkach onkologicznych.
Piśmiennictwo
Źródło tekstu:
- C.Ungers, J.Weis.: Onkologia. Niekonwencjonalne i wspomagające sposoby terapii- strategie terapeutyczne, Wydawnitwo MedPharm, Wrocław 2005
- Tagi:
- psychoonkologia,
- rak
