Pomoc psychologiczna w schorzeniach nowotworowych
Informacja o chorobie jest dla wielu ludzi wydarzeniem kryzysowym, tym bardziej kiedy mówimy o schorzeniach nowotworowych.
W życiu pacjenta pojawia się stres, który wpływa na emocjonalność, co wynika z faktu, iż wielokrotnie proces choroby i leczenie wymusza przeorganizowanie życia pacjenta. Pomoc psychologiczna w schorzeniach onkologicznych ma na celu zmniejszenie stresu oraz ograniczenie jego wpływu na organizm człowieka.
Głównym celem jest tu pomoc w adaptacji do zmian zarówno związanych z chorobą jak również z procesem terapeutycznym. Pomoc psychologiczna ma duże znaczenie zarówno w okresie wstępnym (czyli od momentu zauważenia objawów do postawienia diagnozy), w okresie przewlekłym (czyli w trakcie postepowania choroby oraz podczas procesu terapeutycznego) oraz w okresie terminalnym (czyli w sytuacji nieodwracalnego rozwoju nowotworu).
Ważne jest, by pomoc była zbudowana na podstawie realnych problemów pacjenta oraz by wszelka pomoc budowała postawę konstruktywnego radzenie sobie ze stresem.[1]
Piśmiennictwo
Źródło tekstu:
- [1] „Opieka psychologiczna w onkologii.” B. Kawiecka-Dziembowska [w:] „Pielęgniarstwo onkologiczne. Podręcznik dla studiów medycznych.” pod red. A Koper, Warszawa 2011
