Mammodiagnostyka – nowe spojrzenie na badanie palpacyjne
Rak piersi jest drugą najczęstszą przyczyną zgonów wśród Polek. 7% nowotworów nie można zidentyfikować z pomocą USG czy mammografii. Jak pokazują statystyki, aż 70% Polek nie wykonuje regularnie badań profilaktycznych w kierunku raka piersi. A w leczeniu raka liczy się czas. Im szybciej guz zostanie wykryty, tym większe szanse na wyleczenie. Zwlekając z badaniami, obniżają się szanse na wygranie z chorobą, która coraz częściej atakuje kobiety nawet przed 40. rokiem życia.
Czy wcześnie wykryty rak piersi jest wyleczalny?
Wiemy, że wczesne wykrycie choroby nowotworowej daje większe szanse na wyleczenie. Kolejnym ważnym krokiem jest podjęcie decyzji i leczenia. Zatem staje się oczywistym, że w pierwszej kolejności wszystkim bardzo zależy na sprawnej i wiarygodnej diagnostyce. Chodzi nie tylko o metodę badania, a także o to, w jakim okresie życia kobiety i jak często poddają się testom diagnostycznym.
Jaka metoda diagnostyki najlepsza?
Przy dynamicznym postępie i pojawiających się nowych technologiach decyzja ta nie jest paradoksalnie prosta, gdyż wymaga rozsądnych analiz oceniających sens i bezpieczeństwo wprowadzanych innowacji. Eksperci w dziedzinie onkologii i zdrowia publicznego proponując formy badań przesiewowych w kierunku wykrycia chorób nowotworowych, precyzują jasno te kryteria, tj. kiedy, jak często i w jaki sposób każda kobieta powinna świadomie kontrolować, między innymi, swoje piersi.
A badanie palpacyjne?
Badanie palpacyjne jest jedną z metod badania lekarskiego, znaną już od zamierzchłych czasów. Jest to metoda nieinwazyjna i bezpieczna, gdyż jest wykonywana przez świadomą osobę, która poprzez zmysł dotyku badanego narządu jest w stanie ocenić np. temperaturę, strukturę, kształt i wielkość, rodzaj zmian ukrytych w gruczole etc. Jest to metoda wyjściowa, ale i wspomagająca inne badania diagnostyczne, szczególnie w okresie pomiędzy terminem wykonywania innych badań obrazowych.
Na czym polega „to nowe spojrzenie” w diagnostyce palpacyjnej piersi?
„Nowe spojrzenie” na starą metodę diagnostyczną dotyczy zmiany samego diagnosty – z osoby lekarza na wyszkoloną osobę niewidomą. Badanie palpacyjne, wykonywane przez wyedukowaną osobę niewidomą lub słabowidzącą, pozwala na „czytanie Braillem” tego, co wzrok nie widzi.
Dlaczego nie badają się same kobiety, a niewidomi/słabowidzący diagności?
Badanie przez osobę niewidomą nie wyklucza badania przez samą kobietę. Jednak, jak pokazują statystyki, tylko niewielki odsetek kobiet wykonuje samodzielnie i regularnie samobadanie piersi. Podobnie niewielki jest odsetek kobiet, które wykonują samobadanie prawidłowo. Mammodiagności to osoby przeszkolone przez lekarzy specjalistów i fizjoterapeutów, którzy, uzbrojeni w wiedzę i wyjątkowe umiejętności zmysłu dotyku, wychodzą na poszukiwanie nowotworów piersi.
