Histopatologia w onkologii
Histopatologia odgrywa ogromną rolę w onkologii, gdyż stanowi podstawę do postawienia diagnozy.
To dzięki temu badaniu stwierdza się czy dana tkanka jest prawidłowa czy nie. Fragment tkanki, lub cały narząd, pobierany zazwyczaj przez lekarza chirurga, trafia do zakładu patologii. Pobrany materiał jest utrwalany, przeważnie w 10%, zbuforowanej formalnie, przez 24- 48 godzin.
Małe fragmenty tkanek (do 1 cm) poddaje się badaniu w całości. W przypadku większych kawałków postępowanie zależy głównie od osoby wykonującej badanie. Wycinki poddawane są obróbce chemicznej oraz zatapiane w parafinie, z której tworzy się bloczki parafinowe, dzielone na kawałki o grubości 3-5 mikrometrów. Tak przygotowany materiał umieszczany jest na szkiełkach podstawowych i barwiony. Barwienia, w ocenie mikroskopowej, podkreślają struktury histologiczne oraz wszelkie patogeny znajdujące się w danej tkance. Na tej podstawie dokonuje się rozpoznania.
Warto również wspomnieć, iż materiał w blokach parafinowych można wykorzystać również do innych badań metodami biologii nuklearnej.[1]
Piśmiennictwo
Źródło tekstu:
- [1] „Podstawy patologii nowotworów” W. Olszewski [w:] „Podstawy onkologii klinicznej” pod red. J. Medera, Warszawa 2011
- Tagi:
- histopatologia
