Badania przesiewowe w wykrywaniu raka piersi
Rak piersi należy do najczęściej występujących nowotworów złośliwych u kobiet.
Dotyczy to przede wszystkim krajów rozwiniętych, w tym także Polski gdzie w 2007 roku zanotowano 14,5 tys. nowych zachorowań i aż 5,5 tys. zgonów z tego powodu.
W wielu krajach funkcjonują programy przesiewowe, mające na celu wczesne wykrycie raka piersi. Podstawą tych programów jest mammografia. Badaniu temu poddawane są kobiety nieposiadające objawów, w określonych odstępach czasu. Podstawą, która decyduje o użyciu mammografu do badań przesiewowych w tym zakresie jest to, iż dzięki niemu, można wykryć zmianę, zanim stanie się ona wyczuwalna. Wielkość guza i stan węzłów chłonnych w momencie rozpoznania, ma znaczący wpływ na przeżywalność stąd niezwykle istotne jest wczesne wykrycie.
Wszelkie ustalenia organizacji zdrowotnych sugerują aby nie rozpoczynać skrinnigu mammograficznego przed 50 rokiem życia. Zaleca się by badania przesiewowe w tym zakresie dotyczyły kobiety powyżej 50 roku życia i aby odbywały się w dwuletnich odstępach. Częstsze badania mammograficzne można wykonywać kiedy są ku temu przesłanki takie jak wiek premenopauzalny oraz obecność w grupie ryzyka.[1]
Piśmiennictwo
Źródło tekstu:
- [1] „Badania przesiewowe w zakresie wczesnego wykrywania raka piersi” Ewa Wesołowska [w:] „Podstawy onkologii klinicznej” pod red. J. Medera, Warszawa 2011
