Ostra białaczka limfoblastyczna (ang. acute lymphoblastic leukemia – ALL) jest chorobą nowotworową wywodzącą się z prekursorów limfocytów linii B i T. Ten rodzaj białaczki jest najczęściej występującym typem nowotworów u dzieci (25%). Szczyt zachorowań przypada na 4.-5. rok życia, a u dorosłych występuje niezwykle rzadko. Etiologia choroby nie jest do końca poznana, aktualnie uważa się, że powstaje ona w wyniku współdziałania czynników genetycznych oraz środowiskowych.

Poszukiwanie nowatorskich metod leczenia jest priorytetem wielu ośrodków zarówno w kraju, jak i za granicą. O dużych sukcesach może mówić Uniwersytecki Szpital Kliniczny we Wrocławiu, którego pracownicy po raz kolejny zrobili to, co wydawało się niemożliwe.

Jedyną szansą na pełne wyleczenie chorego na białaczkę jest przeszczepienie szpiku lub krwiotwórczych komórek macierzystych. Inne metody mogą doprowadzić do  remisji choroby (co nie zawsze gwarantuje jej trwałość), a ich celem jest przedłużenie życia i utrzymanie dobrego stanu ogólnego pacjenta. Nie u każdego chorego można jednak wykonać transplantację szpiku. A jeśli dany Pacjent zakwalifikuje się już do przeszczepienia – trzeba wyszukać dla niego zgodnego Dawcę, co jest bardzo trudne. Tylko 25 procent chorych ma zgodnego dawcę rodzinnego. Szanse na znalezienie niespokrewnionego „bliźniaka genetycznego” wynoszą w najlepszym przypadku 1: 20 000. Dlatego tak ogromny wpływ na rezultat leczenia mają decyzje pojedynczych osób. Im więcej osób zadeklaruje się jako potencjalny Dawca szpiku, tym łatwiej można znaleźć zgodnego Dawcę dla chorego.

Choroby alergiczne wydają się nieznacznie zmniejszać ryzyko ostrej białaczki limfoblastycznej u dzieci, ale korelacje między tymi dwoma schorzeniami nie są w pełni wyjaśnione.

Wymagające standardy i współpraca ośrodków prowadzą do nowych, skutecznych terapii.