Forum: Onkologia - forum dla rodziny i pacjenta

To znowu ja. Nie wiem czy ktoś to w ogóle czyta. 😔 Tracę nadzieję. Nie o to chodzi, że miałam nadzieje, że z mamą będzie lepiej. Wiem, że nie będzie. Ale tracę nadzieje, że to nie będzie się ciągnąć. Widzę, że mama ma silny organizm. To trwa dla mnie już tak długo. Jej to już tez się dłuży i chciałaby odejść. Nic tylko leży i sadzam ką na krzesło toaletowe. Kawę zbożowa z mlekiem pije i kompot z jabłek. Zdarzy się częściej, że coś przełknie ale i tak przez 3 tygodnie to jest jakby nic. A ja jak taka egoistka myślę o tym, żeby już wrócić do swojego domu. Do swoich codziennych obowiązków przy dzieciach i w domu. Chwilami mam wrażenie, że śmierć jakby się oddaliła. Ale wiem, że to może być na chwile tylko. Niestety wcale mnie nie cieszy ten stan zawieszenia.
Dwie lekarki stwierdziły, że najprawdopodobniej mama zapadanie w śpiączkę wątrobową. A nie wiem nawet jak to w jej przypadku wygląda. Nie mam nawet kogo spytać o to jak to wyglada od strony medycznej. Czuje jakby nikt nie chciał poświecić mi czasu. Jak mam się więc na to wszystko przygotować. Chciałabym znać wszystkie scenariusze tego co może się wydarzyć.

Hej, ja właśnie czytam. Siedzę w łazience i płaczę w ręcznik. Nie mam siły słuchać jak mama rzęzi i nie może spokojnie oddychać. Nie wiem czy agonia się już zaczęła, czy trwa. Nie mam siły już tego wszystkiego czytać. Serce mi pęka, chce żeby już odeszła i się nie męczyła. Walczy o każdy oddech.
Trzymaj się, nie jesteś egoistką, jesteś człowiekiem i masz emocje nam każdy.
Życzę Tobie i sobie żeby nasze mamy miały już spokój.

Witam.
Mój tata zmarł rok temu w listopadzie, na raka trzustki. umierał cierpiąc, ponieważ miał duszności. Ale nie każdy musi tak cierpieć z nowotworem, wiem że chory może po prostu zasnąć i już się nie obudzić.
Te duszności są właśnie najgorsze, wiele bym dała by mój tata zmarł nie cierpiąc, ale czytałam jeden artykuł gdzie pisali ze tak wygląda ten etap choroby.

Trzymaj się.

Z tej strony Basia.
Mama odeszła 14.10.2022
Byłam z nią do samego końca. Teraz już wiem na pewno jak wygląda agonia. Jest okropna.
Spoczywaj w pokoju Mamuś 😢

Moja mama zmarła wczoraj. Zdjagnozowali raka płuc w czerwcu. Na początku sierpnia miała badanie PET, które wypadło dobrze bez przerzutów. Na koniec sierpnia mama nagle zaczęła mniej jeść, ciągle spała, utrata osobowosci. Diagnoza przerzuty dwa guzy w głowie. Jedni lekarze powiedzieli nam straszne rzeczy co moze zaraz sie stać i że w ciągu 2 tyg mama umrze i nie ma szans na leczenie, skierowali mamę do hospicjum. Podjęliśmy walkę jeszcze w innym szpitalu. Wycieli 1 guza, druga operacja miała być po dwóch tygodniach. Niestety nasz system leczenia jest nieudolny. Przekladali operacje juz od 2 tyg.Juto prawdopodobnie zadzwonią I zaproszą do szpitala. Mamusia umarła wczoraj. Ostatnio sporo się uśmiechała, miała wilczy apetyt, pytala o wnuki. Bała się jednak operacji mówiła że już jej nie przeżyje. W 3 noce przed śmiercią podobno wolała swoją mamę. Odeszła szybko, stwierdzono zator. Nie męczyła się. Dwie godziny wcześniej był u niej jeszcze tato. Nic nie wskazywało że to jej ostatni usmiech pożegnalny do niego. Ze mną i bratem widziała się dzień wcześniej. Nigdy bym nie przypuszczała że widzę ja ostatni raz. Czytając posty kamień mi spadł z serca, że nie cierpiała. Rozrywa mnie jednak wszytko od środka. Moja mama Moj najlepszy przyjaciel.