Artykuły z kategorii: Rozpoznanie raka

Badania laboratoryjne są cennym źródłem informacji, służącym weryfikacji hipotezy diagnostycznej oraz kontroli postępów prowadzonego leczenia i spersonalizowanej profilaktyki schorzeń. Z trzech etapów diagnostyki laboratoryjnej: przedanalitycznego, analitycznego i postanalitycznego pierwszy staje się obecnie kluczowy dla efektywności całego procesu diagnostycznego. Dlaczego, wyjaśnia Beata Boruta, diagnosta laboratoryjny.

Czy za raka prostaty mogą odpowiadać uszkodzenia w obrębie konkretnych genów? Czy możemy odziedziczyć predyspozycje do rozwoju nowotworów od krewnego, który chorował na raka prostaty? Czy rak piersi u matki albo rak trzustki u dziadka mogą mieć wpływ na ryzyko zachorowania na raka prostaty? Uszkodzenia w poszczególnych genach mogą przyczyniać się do rozwoju określonych nowotworów. Z kolei mutacje mogą być dziedziczne, narażając na zachorowanie kolejne pokolenia. Dzięki diagnostyce molekularnej możemy wykryć uszkodzone geny i pokierować profilaktyką, diagnostyką i leczeniem.

Tomografia komputerowa i rezonans magnetyczny (RM, MRI) to jedne z najbardziej precyzyjnych badań diagnostycznych. Mają bardzo szerokie zastosowanie. Zlecają je lekarze niemal wszystkich specjalizacji. Oba też są mylone – pacjenci często nie rozróżniają tomografii i rezonansu, prawdopodobnie dlatego, że sprzęt diagnostyczny stosowany w obu przypadkach może wydawać się podobny. A różnic jest sporo – począwszy od sposobu badania, przez wskazania i przeciwskazania, aż do celu i czasu ich przeprowadzenia. Jak raz na zawsze zapamiętać czym się różni tomograf od rezonansu?

Wystartowała kolejna edycja kampanii „Dłuższe życie z rakiem”, która stanowi rzetelne źródło wiedzy dla pacjentów onkologicznych oraz ich bliskich. Wysoce edukacyjny przekaz został zapewniony dzięki wsparciu wybitnych autorytetów z obszaru onkologii, którzy podjęli temat od strony profilaktyki, diagnostyki, leczenia oraz relacji pacjent-lekarz. Artykuły dostępne są na portalu www.pacjentilekarz.pl

Teranostyka, czyli ścisłe połączenie diagnostyki i terapii w celu dobrania do potrzeb konkretnego pacjenta celowanego leczenia – bezpiecznego i skutecznego jednocześnie – to przyszłość medycyny,w tym medycyny nuklearnej. Medycyna personalizowana, teranostyka i medycyna precyzyjna to obecnie najczęściej powtarzane pojęcia charakteryzujące medycynę przyszłości. Filozofia teranostyczna będzie coraz bardziej powszechna, zwłaszcza w onkologii – prognozują eksperci Polskiego Towarzystwa Medycyny Nuklearnej.

Rak prostaty jest jednym z najczęstszych nowotworów u mężczyzn. Głównym czynnikiem wystąpienia choroby jest wiek oraz uwarunkowania genetyczne. Rak stercza dotyczy głównie mężczyzn, którzy ukończyli 60. rok życia. Jednakże panowie po 40. roku życia powinni się zainteresować profilaktyką zwłaszcza wtedy, gdy w rodzinie wystąpiły przypadki zachorowania. Większość przypadków raka prostaty stanowią gruczolaki rozwijające się najczęściej w strefie obwodowej gruczołu krokowego.

Kolonoskopia to nieoceniona wręcz metoda diagnostyczna, aby jednak badanie to rzeczywiście wniosło coś do procesu diagnostycznego, jest jednak konieczne spełnienie pewnego warunku. Otóż przed kolonoskopią pacjent powinien się do niej odpowiednio przygotować – w tym celu konieczne jest przede wszystkim przestrzeganie ograniczeń dietetycznych już na kilka dni przed badaniem, a także rozpoczęcie – w dniu poprzedzającym kolonoskopię – stosowania środków oczyszczających jelito.

Bronchoskopia to badanie endoskopowe, dzięki któremu możliwa jest ocena elementów dróg oddechowych, takich jak krtań, tchawica czy duże oskrzela. Badanie to wykorzystywane jest głównie w diagnostyce nowotworów płuc, wyróżnia się jednak wiele innych wskazań do wykonania bronchoskopii. Jak jednak w ogóle przebiega bronchoskopia, jak się do niej przygotować i – co zapewne najbardziej interesuje pacjentów – czy po tym badaniu mogą wystąpić jakieś powikłania?

Niemal połowa pacjentek z operacyjnym rakiem sutka leczona chirurgicznie umiera, ponieważ w momencie operacji obecne są już przerzuty odległe. Oznacza to, że w chwili rozpoznania choroba była już uogólniona, a to z kolei w znaczący sposób pogarsza rokowanie. Dlatego też niezwykle istotna jest wczesna diagnostyka raka sutka. Z drugiej strony postęp medycyny pozwala na zaproponowanie odpowiedniej terapii niemal wszystkim pacjentkom ze zdiagnozowaną chorobą. Warto zatem zapoznać się z podstawowymi metodami leczenia, by lepiej zrozumieć, która opcja terapeutyczna jest najlepsza.

Biopsja wciąż pozostaje jednym z głównych sposobów na rozpoznanie raka. Zasadniczo zabieg ten polega na pobraniu niewielkiej części tkanki chorobowej do badania pod mikroskopem, czasami także przy pomocy rezonansu magnetycznego, ultradźwięków czy tomografu. 

Badasz krew? Warto dodatkowo zbadać podstawowe markery nowotworowe, ważne przy diagnozowaniu pierwszych symptomów raka jajnika czy raka piersi. Dodatkowo, jeśli w Twojej najbliższej rodzinie stwierdzono któryś z wyżej wymienionych nowotworów, poproś lekarza o skierowanie na badanie markerów, o których mowa w naszym artykule.

Proces powstawania nowotworu jest oparty o bardzo złożone mechanizmy, które dziś nie są jeszcze do końca poznane.

Jeśli się złożyło, że ty lub ktoś z bliskich ma nowotwór, to pewno natychmiast pobiegłeś do onkologa, żeby się pozbyć tego paskudztwa. Gdy po serii operacji, naświetlań czy chemioterapii nie do końca udało się go zniszczyć, pewno wpadłeś w panikę i zacząłeś szukać wszystkich możliwości na jego pokonanie.

Guzy mózgu, mogą być umiejscowione w różnych obszarach mózgu, ich wielkość jest zróżnicowana podobnie jak struktura. Jedne z nich dają przerzuty, inne nie. Każdego pacjenta ze zmianą w mózgu należy traktować indywidualnie. Objawów towarzyszących guzom mózgu jest bardzo dużo (od bólu głowy i oczu, po wzrost ciśnienia śródczaszkowego, mdłości, zawrotów głowy czy problemów z utrzymaniem równowagi).

Co roku diagnozowanych jest ponad 20 tysięcy chorych z rakiem płuca (pięciokrotnie częściej są to mężczyźni). Zachorowalność na ten typ nowotworu rośnie bardzo szybko. Jak go skutecznie zdiagnozować?

Radioterapia oprócz objawów ogólnych, takich jak złe samopoczucie powoduje uszkodzenie skóry. Ma ona bezpośredni kontakt ze szkodliwym działaniem promieniowania. W niedługim czasie po narażeniu na promieniowanie X na skórze mogą pojawiać się rumienie oraz obniża się czynność gruczołów łojowych i potowych.

Celem chemioterapii jest niszczenie komórek, które szybko się dzielą. Z uwagi na fakt, że stosowany w ramach terapii farmaceutyk krąży po całym organizmie, również zdrowe komórki spełniające powyższy warunek ulegają zniszczeniu.

Pacjentom z chorobą nowotworową często, poza chemioterapią oraz leczeniem chirurgicznym, proponowana jest radioterapia.

Chemioterapia powoduje, że w życiu zachodzi prawdziwa rewolucja. O ile jej efekty są zwykle imponujące, o tyle sam proces terapii może okazać się dość trudny.

Chemioterapia to najczęściej długotrwały proces leczenia. Ma ona swój zaplanowany i upragniony koniec, ale nie zapominajmy również o początku, który jakże istotnie odmienia nasze życie i plan dnia codziennego.